Mooi, zwaar . Ja , we hebben weer gelopen . En we zijn naar Pico Ruivo gelopen. Zijn daar natuurlijk wel vaker geweest . De eerste keer is al weer heel lang geleden. Was toen ook al een drukke plek, maar tegenwoordig is het bijna niet meer leuk om daar te komen. We hebben gelukkig wel een pad genomen dat op zich niet druk was. Daar betaal je natuurlijk wel een prijs voor . Het pad is de eerste 7 kilo meter zo goed al verlaten . Maar dan kom je bij de route die de meeste mensen nemen. De laatste 1.5 km loop je met mensen die , schijnbaar het niet naar hun zin hebben . Erg in zich zelf. Veel met een slechte conditie. Letten totaal niet op nadere mensen. Je hebt er Casa de Ruivo waar je wat te eten en drinken kunt kopen. Vroeger was daar alleen het hoognodige te koop. Nu hebben ze er een generator en dus ook hamburgers . Dus je raad het al ...
Maar goed, we zijn ondanks de mensen toch helemaal naar het uitkijkpunt gelopen, maar daar weer snel omgedraaid en snel weer weg gegaan. Hebben het zelfde pad weer naar beneden genomen . En dat was erg zwaar . Omhoog voel je aan je bloeddruk en je hart , naar beneden zijn het vooral je knieën , die het zwaar hebben . Toch hebben we het weer gedaan en dat geeft weer een goed gevoel . Ga nu ontbijten en dan straks een rustig stukje lopen met Casper . Voor nu , blijf gezond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten